The Paul Garner Band (UK) review: Freddie |
 |
Iemand die als ‘producer’ heeft gewerkt met o.a. Eric Clapton en John Mayall en in de UK als top mag worden beschouwd in zijn werk, zo iemand zal het dan toch wel gaan weten. Zo iemand, dat is Mike Vernon die deze Paul Garner beschrijft als een bijzonder uniek en creatieve gitarist. In feite is deze Paul Garner opgegroeid in nieuw Zeeland tussen de kiwi’s en de Maori’s maar omdat dit land tot het vroegere Gemene Best behoort kunnen we hem ook als Brit gaan beschouwen, trouwens leeft en werkt deze Paul Garner nu in het land van Gin & Tonic.
Mike Vernon leerde Paul Garner kennen toen deze in 2010 aan de zijde van Lazy Lester stond tijdens opnamen in Spanje. Ze hielden beide contact en zo mocht Paul Garner deze zomer ook meespelen in het Mike Vernon Combo op Gevarenwinkel. Voor Paul Garner is dit reeds zijn 3de album dat in de UK werd opgenomen. The Paul Garner Band debuut album ‘Love vs Blues’ werd in 2004 nog in Nieuw Zeeland opgenomen. Later volgden in de UK in 2009 het album ‘What Colour Will You See’ en in 2012 kwam er ‘3 Get Ready’ op de markt. Deze ‘Big Road Blues’ is dus zijn laatste album tot nu toe en we kunnen wel stellen dat dit een opmerkelijke bezetting is die deze Paul Garner Band telt. Op vocals & guitar krijgen we uiteraard Paul Garner zelf. Als drummer is Jason Ribeiro actief en wie dacht nu een bassist te krijgen in dit trio is er aan voor de moeite. De 3de muzikant van dit trio is Claudio Corona op de keyboards. 8 van de 11 nummers zijn geschreven door Paul Garner en voor eentje kreeg hij hulp van door de man aan de keyboards , Claudio Corona. Ze beginnen re aan met de leuke shuffle ‘Too Much Fo Love’ waar het samenwerken van gitaar en keyboard al dadelijk een positief geluid voortbrengt. Het en nummer ‘7 Waters’ is geschreven samen met Claudio en levert direct al wat meer uptempo op. Van Robert Johnson zijn ‘Preaching Blues’ maken ze er door toedoen van de Hammond een opmerkelijke bluesje van dat is gespeend met een gospel feeling. Hierop vinden we ook 3 ‘backing vocals’ terug. Voor ‘The Whale Has Swallowed Me’ ging deze Paul Garner Band te leen bij J.B. Lenoir. ‘Cold Shoulders’ is een Texasblues met een heerlijke slide intro. Voor de titeltrack van deze ‘Big Road Blues‘ zocht Paul Garner de inspiratie bij het gelijknamige nummer van Tommy Johnson (1896-1956), een pareltje uit 1928. Bij ditzelfde nummer ging ook Canned Heat zijn inspiratie halen voor het maken van ‘On The Road Again’. Voor mij is deze Big Road Blues’ van The Paul Garner Band een heugelijke kennismaking. Door zijn veelzijdigheid aan stijl gaat dit album niet vervelen.
|
|
Tracks: 01 Too Much For Love
|
|
more info: year: 2015 artist: Paul Garner label: Progressive Roots Records
the band: Paul Garner (guitar & vocals) backing vocals on Preacher Blues: Sarah Goodwin
|
|
